Verhaal

De Noordoostpolder

Rijden op de bodem van de zee

Fallback image Arjen Boswijk

Een herinnering werd een gedicht

Tulpen Noordoostpolder

Het golven van graan

 

We waren nog maar nauwelijks

op weg of mijn vader riep juichend

door de Taunus welkom

op de bodem van de zee

in de jaren zestig op weg naar nergens

 

Ik dacht dat hij hallucineerde 

achter het stuur want ik zag het

graan golven op de velden en

akkers vol tulpen die ik wilde

plukken voor mijn moeder

in een vaas op zondag

 

Dit land was geen land, dit

is een drooggevallen zoete zee geweest

met kleine verzwolgen eilanden

en in de bodem oeroude schepen

rottend, wachtend op een gravend mens

 

En de dijken omzomen de zee

en de wind waait waar hij wil

en in de wegatlas stond NOP

de naam van deze nieuwe bodem

vol van het golvend graan

 

Arjen Boswijk, juni 2016

 

Foto: "Tulips in Noordoostpolder" (CC BY 2.0) by Anneke de Bundel