Eva Vriend
Geraldine Kemper met haar opa Job Kwakman in de viswinkel van haar tante en oom in Almere
'Kijk mij eens hier, in Volendam, waar ik in '90 ter wereld kwam.' In een glittervariant van de Volendammer klederdracht presenteerde Geraldine Kemper zich in 2009 aan de wereld. Dansend tussen drie jongens met ontbloot bovenlijf én in Volendammer broek won ze de finale van het BNN-talentenprogramma Sterretje gezocht.
Inmiddels is Geraldine één van de vaste presentatoren van BNN. Ze is onder meer het gezicht van het reisprogramma 3 op reis. 'Ik heb het hier wel gezien,' zong ze toen al in de talentenshow. 'Het is tijd voor een nieuwe stap.'
Maar ze zong ook: 'Geboren, getogen, hier aan de zee. De herinnering blijft, die draag ik met me mee.'
Geraldine is een kleindochter van Job Kwakman, beter bekend als Job Ballap. Hij was een van de bekendste vissers van Volendam. Hij voer op de VD128 en was een zoon van Willem Ballap, ook zo'n bekende vissersnaam uit het Volendammer verleden.
'Geraldine durft alles, ze is nergens bang voor. Dat heeft ze van mijn vader,' zegt Aaltje Kwakman, Geraldines moeder. 'Hij ging met windkracht 7 de Noordzee op. En Geraldine doet nu voor haar reisprogramma hele enge dingen, van hoge rotsen springen bijvoorbeeld. Altijd voor ze weggaat, krijgt ze een preek van me dat ze wel voorzichtig moet doen.'
Haar BNN-collega's noemen Geraldine ook wel Gerrie. Dat vinden ze grappig, en makkelijker. Aaltje Kwakman vindt dat vreselijk. Ze heeft haar dochter niet voor niets een sierlijke naam gegeven.
Net als Geraldine nu, kreeg de familie Kwakman toen een bijnaam, omdat een paar familienamen heel veel voorkomen in Volendam. Ballap komt van 'baaie lap', een oud woord voor een jas van een visserman. Geraldines ooms in Volendam worden nog steeds zo genoemd: Wim Ballap, Kees Ballap, Jan Ballap...
Geraldines opa was negen jaar oud toen hij voor het eerst met zijn vader mee ging vissen. Het was 1934, ze visten op de Zuiderzee. Na de voltooiing van de Afsluitdijk vond grootvader Job het te druk worden op het IJsselmeer. Job Ballap was een ambitieuze visser. Hij wilde altijd zo veel mogelijk vangen.
'Hij kon zijn ei niet meer kwijt op dat kleine stukkie water,' zegt Geraldines oom Kees Kwakman. In de winter werkte Job voor een visser van Texel die al op de Noordzee viste. 'Hij rook aan de Noordzee.' Hij wist dat hij daar meer kon verdienen.
'Als wij veertig kisten kabeljauw hadden gevangen, dan vond ik het wel best,' vertelt Kees. 'Als we nu naar huis gaan, kan ik nog thuis eten, dacht ik dan. "Die vis blijft toch wel zitten," zei ik dan tegen mijn vader. Hij dacht precies het tegenovergestelde: "Als het er is, moet je het pakken."
Geraldine herkent zich in die gedrevenheid en zucht naar avontuur. Zij houdt van Volendam, zo geeft ze in interviews aan, ze is dol op vis. Tegen het tijdschrift Wendy zei ze: 'Ik verkies vis nog steeds boven alles. Ik ben een echt viswijf.' Maar ze wilde niet in de IJsselmeerplaats blijven wonen, zoals haar grootvader het IJsselmeer ontvluchtte.
In 1963 liet opa Job een nieuw kotter bouwen voor de Noordzee à 250.000 gulden. Geraldines ooms Jan en Kees namen het schip later over. En zij zijn niet de enige kinderen van Job die in de vis bleven. Tante Gina Kwakman begon met haar man een viszaak in Almere, waar Geraldine van haar veertiende tot haar negentiende jaar iedere zaterdag werkte.
Voor een televisieprogramma keerde ze eens terug naar de winkel. Ze hielp klanten als vanouds en paneerde de kabeljauw nog net zo handig. Maar terwijl ze de kibbeling frituurde, bekende Geraldine dat ze dat werk nooit had willen blijven doen. Daarvoor heeft ze te veel de genen van haar fanatieke opa Job 'Ballap' Kwakman.
Zie ook:
Geraldine over baantje in de viszaak van haar familie: https://youtu.be/zdAtAEzVxgk
Foto: Privéarchief Aaltje Kwakman