Eva Vriend
Als jonge twintiger verliet Tessa Koops (1971) haar geboortedorp Spakenburg om stage te lopen in modestad Milaan. Ze keerde nooit meer terug. Amsterdam werd haar nieuwe thuishaven. Ook in New York, Kaapstad en Rio de Janeiro voelt ze zich thuis. Ze reist de hele wereld over ter inspiratie voor haar modecollecties.
Maar, het moet gezegd: Spakenburg reist altijd met haar mee. Het dorp en zijn geschiedenis hebben haar mede gemaakt tot wie zij is.
In haar jonge jaren hielp ze haar vader of grootouders elke zaterdag ergens op een markt in Nederland. Brood verkopen. En als het bruine brood op was, wist ze de klant een 'heel wit' te slijten.
Aanpoten, doorpakken, niet zeuren. Tessa denkt dat ze die mentaliteit aan haar jeugd in Spakenburg te danken heeft.
Haar opa van moeders kant, Klaas van Diermen voer met de 'BU2' op de Zuiderzee, later het IJsselmeer. Door de afsluiting en de inpoldering moest hij zijn botter verkopen. Naast zijn marktkraam hielp hij in het café van zoon Jacob, vernoemd naar zijn botter. 'BU2' is nog altijd een kroeg in Spakenburg.
Opa Van Diermen droeg steevast zijn boezeroen. Hij was een van de initiatiefnemers van de Zuidwalwedstrijden, de populaire jaarlijkse botterrace. Je merkte het ook aan kleine dingen. Om auto's gaf hij bijvoorbeeld niet. Als hij een deuk in een nieuwe auto reed, interesseerde hem dat niet. 'Jij houdt ook meer van boten,' zei Tessa's moeder dan.
Toch werd opa Van Diermen 'geen zielig vissermannetje dat in het verleden bleef hangen'. Hij benoemde nooit dat hij het moeilijk vond dat hij had moeten stoppen met vissen. 'Hij hield niet van achterom kijken. Hij leefde in het nu, met zijn blik op de toekomst. Onder meer hierdoor ben ik gestimuleerd om zelf ook nooit op te geven. Als A niet lukt, dan doen we B.' Flexibel en vindingrijk, net als haar opa.
Dat haar oma's in klederdracht liepen, heeft Tessa ook geïnspireerd. Voor hun jurken werd gemakkelijk een mix gemaakt van verschillende patronen. 'Ik houd ook van veel printjes, mix and match.' Alleen zijn Tessa Koopsjurken eleganter, sexyer ook. 'Het is 'folklorisme anno nu'. Wat je ook veel op Ibiza ziet, een global mix.'
'Spakenburg is my heritage. Ik voel me geworteld in die geschiedenis.'
Een paar jaar geleden ontwierp ze een 'moderne klederdracht' voor haar geboortedorp. Van kleurrijke kraplappen maakte ze eigentijdse kimono's. Spakenburger meisjes poseerden erin voor een photoshoot in de haven. De collectie en foto's werden in meerdere musea tentoongesteld.
En tijdens haar reizen rond de wereld komt ze vaak uit bij de zee. Daar hoort ze, net als in haar jeugd, het water klotsen. 'Van een bos word ik opstandig, de zee heeft een therapeutische werking. Dat is, denk ik, mijn zeemansbloed.' Het ritme van de zee brengt haar tot rust.
Beeld: Wouter van Twillert
Kledingontwerp & styling: Tessa Koops