Verhaal

Een leven lang omringd door mannen met zeebenen

20130907_151629.jpg Corry Blok-Plas

Alie Scheffer vertelt het verhaal over haar leven en mannen.

DSC00422 (2).JPG

Alie en Ynze op de sleepboot.

Alie Scheffer- Hakvoort (1940) is geboren en getogen op Urk. Na de lagere school volgde ze nog één jaar huishoudschool maar door ziekte van haar moeder bleef zij thuis om met het huishouden te helpen. “Toen vond ik dat wel best maar achteraf had ik graag verder willen leren” zegt Alie. Maar zo ging dat in de jaren vijftig.

Pas veel later toen de kinderen groot waren heeft Alie een aantal cursussen gedaan, waaronder een cursus “verhalen schrijven”. Ook verrichtte ze veel vrijwilligers werk en zat ze in diverse besturen. Ze was onder andere bestuurslid van het Dameskoor “Laus Deo”, secretaris van Stichting Urker Uitgaven en vrijwilliger bij Zingen in de Zomer en Caritas. Zij gidste vele toeristen door de zgn. “ginkies” van Urk. Voor al deze activiteiten ontving zij in 2011 een Koninklijke onderscheiding. Tot op heden is zij nog reserve-gids en vrijwilliger bij het Urker Volksleven, waarvoor zij verhaaltjes schrijft over de verdwenen winkeltjes op Urk. “En dat zijn er veel", aldus Alie, “ik kan nog jaren vooruit”.

Ze maakte mooie plakboeken van 1000 jaar Urk, die ze vervolgens weg heeft gegeven aan het bejaardentehuis Talma. “De kinderen wilden ze niet hebben” zegt Alie en boven staan nog een aantal  plakboeken over het werkzame leven van haar man Ynze.  Alle krantenartikelen hierover plakte ze enthousiast in boeken. Lees het verhaal van Ynze hier Zo vader, zo zoon

 Alie stamt uit een vissersgeslacht, zowel haar vader Klaas Hakvoort als opa’s van beide kanten waren visserman, opa Hendrik Hakvoort en bèbe Gerrit Wezelman. Opa Hendrik Haktvoort (1877 – 1959) viste met de UK 49, een grote botter met de naam Eben Haëzer op de Zuiderzee. Na het ansjovis seizoen van 1916 gaat de UK 49 bij Metz op de helling voor onderhoud. Het 10-jarige zoontje Klaas valt uit de schouw -  dit is een vierkant houten bootje, dat bij werven in gebruik is - maar wordt gered door vader Hendrik. Gelukkig want anders was Alie er nooit geweest.

DSC00423 (2).JPG

Hendrik, Roelofje en zoon Klaas.

In 1931 laat opa Hakvoort een ijzeren botter bouwen van 18 meter lang met een motor. Deze komt in de vaart als UK 36 met de naam “Roelofje” vernoemd naar zijn vrouw. In 1937 komt de UK 36  op naam van zoon Klaas. In de oorlog wordt de UK 36 gevorderd door de Duitsers maar na de oorlog weer snel terug gevonden. Alie d’r vader was dus visserman op de Noordzee. Hij was de hele week van huis en Alie ging vaak op vrijdag naar de haven om te kijken of vader er al aan kwam varen. “Ik stond met smart op hem te wachten” aldus Alie. En dit was niet alleen omdat ze hem mistte maar misschien nog wel meer omdat hij vaak snoep meebracht van Jamin uit Amsterdam, waar hij een tussenstop maakte. “Ik zal het nooit vergeten, eens kreeg ik een chocolade paasei van hem”!

In 1965 wordt de UK 36 verkocht voor 16000 gulden en stopt Klaas met vissen. Hij was toen 60 jaar en heeft daarna nog een aantal jaren in het baggerwerk gezeten als bakkenschipper o.a. bij de aanleg van de eerste Maasvlakte. Eind zestiger jaren waren er veel Urkers werkzaam bij Europoort, de IJsselmeervisserij ging toen niet zo goed en het kuilvissen werd verboden. Ze reisden gezellig gezamenlijk met de bus er naar toe en weer terug aan het eind van de werkweek. Een broer van Alie wordt visserman en blijft de visserij zijn hele leven trouw.

Alie koos zelf niet voor een visserman. Zij trouwde in 1961 met Ynze Scheffer, die bij de Koninklijke Marine werkte. Ze kende hem al vanuit de schoolbanken. Ze zijn inmiddels 57 jaar getrouwd, kregen samen twee zonen en twee dochters en zijn al in het gelukkige bezit van achterkleinkinderen.   

Eind jaren zestig is Ynze Scheffer een eigen sleepdienst begonnen op Urk, dat van een klein bedrijf met moeilijke beginjaren uitgroeide tot een groot bedrijf met diverse maritieme aktiviteiten. De beide zonen treden in de voetsporen van hun vader. Die gaat midden jaren negentig samen met Alie genieten van zijn pensioen. Na een aantal jaren in groot huis met grote tuin op de scheiding van het oude en nieuwe Urk te hebben gewoond, wonen ze nu alweer 18 jaar knus en tot beider tevredenheid op het oude dorp dichtbij het IJsselmeer en “achter de Toren” zoals Alie het noemt.

Alie Scheffer vertelde haar verhaal tijdens het Vertelcafé dat 17 juli 2018 plaats had op Urk. 

Info over de botters uit "Urker vissers, de namen achter de nummers" Jurie van den Berg. Uit de bibliotheek van O. van de Berg.

Foto's uit privé collectie fam. Scheffer.