Nico Kattevilder
Een luchtfoto van Camping Het Boschje, genomen door de toen nog onbekende André Kuipers, die ook op deze Camping stond met zijn ouders en broertjes.
Ik weet niet beter dan dat ik ben geboren in 1964 en mijn gehele jeugd ben opgegroeid in Amsterdam-Noord en het Kinselmeer aan de Uitdammerdijk 16, waar mijn ouders een zomerhuisje hadden op een klein eilandje van de Familie Wolff.
Deze camping grensde aan de dijk die het Kinselmeer en het huidige Markermeer scheidde. Als opgroeiende jongen liep ik vaak langs en over de keien die onderaan de dijk in het water lagen, en genoot ik van de stilte en ruigheid van het grote water. Soms was de wind vanaf het markermeer zo hard dat je er tegenaan kon leunen. Tijdens mijn jeugd is er ook nog gedemonstreerd om het uitzicht vanaf Durgerdam te laten zoals het was, maar daar is nu toch enige verandering in aangebracht.
Zoals iedereen wel weet, kan het water verraderlijk snel veranderen van zeer rustig, mooi glad water, naar zeer ruig met grote golven waar de schuimkoppen op staan.
En juist dat trok mij zo; dat ik met mijn kano vanaf de Oranjesluizen tot aan Volendam vaak de dijk volgde en de grote vaart probeerde te vermijden, ook al deed ik vaak de vaargeul kruisen om de golven van de best wel grote schepen te doorkruisen voor het fijne gevoel dat het machtige water kan geven, en ik daar een extra boost door kreeg om te beleven wat velen alleen vanaf de dijk konden aanschouwen. Ik heb heel wat uren over het water uit staan kijken, leunend tegen Paal 35 die bovenop de dijk stond.
Je jeugd gaat sneller dan dat je op dat moment beseft, en je ontmoet je eerste liefde en vertrekt uit de regio, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en na vele jaren ontmoet ik mijn tweede vrouw die zelf ook vaak aan dat mooie water heeft staan dromen. Zo zijn wij nu samen en gaan vaak terug naar wat ooit was de Zuiderzee.
Op de fiets met z'n twee en van alles lekkers mee, zo langs die dijk aan het Markermeer, de Zuiderzee. Het water van de Zuiderzee, het blijft je altijd weer verbazen dat je altijd weer wat anders ziet, ook al ben je er zo vaak geweest. Van watervogels tot vissen, tot konijntjes langs de kant tot de mooiste schepen op het water.
Ik zou niet weten wat ik zou moeten als ik niet meer over dat grootse water kan uitkijken.
Hieronder de foto van de Noorder IJ en Zeepaal met auto op de achtergrond, destijds door mijzelf geschoten.
