Rondje Purmerringvaart op de schaats

Het was 1997 en ik zat in de vierde klas van de middelbare school. Mijn cijfers voor gym waren niet zo best; ik was niet lenig, niet snel en niet sterk. Toen de Purmerringvaart dichtgevroren was gingen we hierop schaatsen met gym. De afstand die je aflegde bepaalde je cijfer. Ik zag een mooie kans om mijn cijfer op te krikken, want als je een rondje Purmerringvaart reed kreeg je een 10. Het werd ondanks het zonnetje een barre tocht, door mijn gebrekkige schaatsvaardigheid. Klasgenoten keerden tijdens de rit om, maar ik bleef doorschaatsen. De gymles liep af, de schooldag ook, maar ik was over de helft, dus moest wel door. Uiteindelijk heb ik het laatste stukje lopend op mijn sokken afgelegd, omdat mijn enkels beurs waren. De gymleraar was al weg, maar wat was ik trots op de 10 die ik toch nog haalde.