Verhaal

Recept voor een sneeuwpop

20130907_151629.jpg Corry Blok-Plas

Bij een beetje winter hoort natuurlijk sneeuw en een sneeuwpop.

DSC00431 (3).JPG

Een sneeuwpop uit maart 2005 naar nieuw recept.

Als kind heb ik ze natuurlijk gemaakt, de eerste waarschijnlijk in de winter van 1962/63, maar daar heb ik geen foto’s van. Ook als volwassene kon ik de verleiding soms niet weerstaan, getuige de foto's. Ik kan me nog het oude recept voor de ideale sneeuwpop herinneren. Eigenlijk bestaat dat uit drie ballen.

Je begint met een kleine sneeuwbal, die je door de sneeuw rolt tot je een grote bal hebt, die de basis vormt van de pop. Gewone benen, heeft zo’n pop natuurlijk niet. Voor het middelste deel maak je een iets kleinere bal, vooral niet te groot want dan wordt ie te zwaar om op de basisbal te tillen. Daarna de derde bal, weer iets kleiner, die als hoofd moet dienen. De pop staat dan zo’n beetje. Dan moeten alleen de versierselen nog aangebracht worden.

Vroeger werden grote en kleine steenkolen hiervoor gebruikt. Grote kolen voor de ogen en een paar kleintjes om de mond te vormen. Had je er nog een paar over dan maakte je daar een rij knopen van op de middelste bal. Bij gebrek aan kolen, raad ik nu aan om diverse soorten steentjes te gebruiken. Een winterwortel diende meestal voor de neus. Die kan nu ook nog gebruikt worden. Verder is het aan de maker om de pop verder te versieren. Voorbeelden: met een hoed of een pet op de bovenste bal, een omgekeerde bezem in de zijkant gestoken, etc.

PICT1693 (4).JPG

Een enigszins zielige sneeuwpop uit 1985

Nu even wachten op de sneeuw want dat is natuurlijk het meest essentiële ingrediënt voor een mooie sneeuwpop!

 

Foto’s: uit archief auteur.