Vincent Erdin
De laatste zaterdag van augustus dan moet het gebeuren: laten zien waar je als bouwgroep al enkele maanden mee bezig bent geweest. Maar eigenlijk valt dat een beetje tegen. Van het hele bouwwerk is weinig te zien omdat het keurig verstopt zit achter de dahlia's.
Maar dat het bedenken, lassen en bouwen noodzakelijk is blijkt wel uit de elf wagens die dit jaar meereden met het Corso 2023 in Vollenhove. Je kunt je als bouwteam niet veroorloven dat er een onveilige situatie zou gaan ontstaan niet voor het publiek maar evenmin voor de figuranten die op de wagen staan of er rondom heenlopen tijdens de twee ritten over het parcours.
Ofschoon de maten al jaar en dag vastliggen, in ieder geval voor de breedte van de wagens die gebouwd mogen worden is de ultieme test toch op de zaterdag zelf. Bij het opstelterrein staat een poortje. Dat is de maximale breedte kun je daar doorheen komen met je wagen dan is die definitief toegelaten op het parcours en mag dus meerijden. Het vereist direct een behoorlijke stuurmanskunst om je wagen tot op de millimeter tussen het poortje door te sturen. Voor de hoogte en lengte gelden vooralsnog geen maxima.
Bij de bouwgroep Twee Nijenhuizen hadden ze dat ook in de gaten en daarom wilden ze eens behoorlijk uitpakken. De naam van de wagen: Centraal Station. Op de afbeelding is de corsowagen nog te zien op de bouwlocatie. Imposant is direct een woord dat te binnen schiet. Een locomotief met een tender (kolenwagen) op hoogte, twee wagons en klok die de tijd aangeeft en wachtruimte voor de treinreizigers. Wat het helemaal in verhouding zet is dat de trein eigenlijk een speelgoedtreintje lijkt te zijn gelet op de man die achteraan zit. De verbeelding van de maker en de toeschouwer gaat wel aan de wandel met deze wagen en eigenlijk is dat ook precies de bedoeling: je fantasie moet ook een deel in mogen vullen.
Pas op het opstelterrein en vlak voor aanvang van het corso komen de figuranten die het plaatje helemaal compleet maken. Hoeveel figuranten er zijn hangt van de corsowagen zelf af. Bij Centraal Station was het de stoker die denkbeeldig de kolen vanuit de tender in de vuurketel van de locomotief staat te scheppen. Een eenzame klus omdat hij op grote hoogte stond en nauwelijks zichtbaar was voor het publiek. De wachtende treinreizigers stonden zichtbaarder opgesteld in prachtige 19e eeuwse kleding.
Bij de Corsowagen One shot stond een dame (dader of slachtoffer?) alleen op de wagen eveneens op eenzame hoogte. Achter deze wagen die een filmlocatie moest uitbeelden liep de crew rond: de grimeuse, de kapper en de kleermaker.
Bonus 1 + 1 had in de winkel het nodige 'personeel' rondlopen maar ook de meest klantvriendelijke personeelsleden die je je maar zou kunnen wensen die de klanten hielpen bij het vinden van de meest uiteenlopende producten. Die liepen dan weer om de wagen heen.
Ook was er een corsowagen met twee gestapelde containers. De afmeting van een container is vastgelegd. Maar dan twee op elkaar en dat in de straten van Vollenhove dan zijn de huizen in de Bisschop- en Kerstraat ineens miniatuurtjes.
Techniek staat tegenwoordig voor niets. Constructies zijn veel steviger dan pakweg tachtig jaar geleden, computergestuurde muziekopnames, rookpluimen die her en der opstijgen het is allemaal mogelijk.
Terug naar Centraal Station. Je kunt wel een gigantische wagen bouwen maar dan heb je heel veel dahlia's nodig en op het allerlaatste moment ook heel veel vrijwilligers die volgens een strak kleurenschema al die bloemen komen prikken.
Dat sommige mensen in de nacht voorafgaande aan die laatste zaterdag van augustus nauwelijks een moment rust hebben gehad is een eufemisme. De ontlading is dan ook groot als alles rijdt. Een veel gehoorde kreet bij de verschillende groepen op de vraag wat is de wens voor deze dag: vier rondes!
Een kort maar krachtig en veelzeggend antwoord. De wagen moet 's middags twee rondes op het parcours zijn en 's avonds nog eens twee rondes.
Centraal Station kwam als winnaar uit de bus.
Het corso verliep volgens het boekje tot aan het moment dat er twee niet voorziene zaken zich voordeden. Maar dat voor een volgende keer.
En de relatie met Enkhuizen en het Zuiderzeemuseum: Het corso in Nederland is sinds 2021 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO als Immaterieel Erfgoed geplaatst. In Enkhuizen staat tot 28 oktober 'een kleintje' corso uit Vollenhove.
bijdrage geplaatst: 29 augustus 2023
afbeeldingen: auteur